رئیس سازمان دامپزشکی کشور گفت: هدفمند کردن یارانه‌ها تاثیر چندانی بر قیمت محصولات دامی نمی‌گذارد.
دکتر سیدمحسن دستور در نشست خبری در اداره کل دامپزشکی استان کرمانشاه اظهار داشت: به علت اینکه در برخی از حوزه‌ها مانند دارویی، خوراک، سوخت و انرژی مقدار زیادی از یارانه‌ها در سال‌های گذشته به صورت مدون در بحث تولیدات دامی حذف شده، از این رو با اجرای هدفمند کردن یارانه‌ها تاثیر چندانی در بخش تولیدات دامی نمی‌گذارد.
وی رقم یارانه تعلق گرفته از سوی دولت در بخش تولیدات دامی را در سال جاری 25 میلیارد تومان عنوان کرد و گفت: تقاضای 25 میلیارد تومان دیگر به منظور بهبود این بخش به دولت ارائه شده که تاکنون تصویب نشده است.
دستور تاکید کرد: سیاست دولت بر این است که یارانه‌ها در بخش کشاورزی و دامپزشکی فعلا حذف نشود و از این رو تغییر قیمت‌ها در این بخش‌ها محسوس نیست.
مدتی است پایگاه اطلاع رسانی اداره کل دامپزشکی استان تهران نسبت به گذشته فعال‌تر شده و نسبتاً به روز است، لیکن یکی از ضعف‌های آشکار در روند اطلاعرسانی این اداره کل که گاهی در سطح کلان سازمان دامپزشکی هم مشاهده می‌شود اطلاعرسانی ناقص و از سر رفع تکلیف است. ضمن آنکه فعالیت خوب تعداد کمی از ادارات کل و انتشار مناسب اخبار را هم نباید نادیده گرفت.
بعنوان نمونه سایت اطلاع رسانی اداره کل دامپزشکی استان تهران ، ششم مرداد ماه خبری مربوط به برگزاری همایش بیماریهای مشترک انسان و دام به تاریخ 28 تیرماه را با تأخیر و آنهم به شرح ذیل منتشر نموده است :
"همایش بیماری های مشترک انسان و دام در تاریخ بیست و هشتم تیر ماه در سالن اجتماعات شبکه بهداشت و درمان توسط دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی شهرستان با حضور مسئولین شبکه های بهداشت ،دامپزشکی و جمعی از مسئولین اجرایی کرج برگزار گردید و در خصوص آخرین وضعیت بیماری های مشترک در کشور ، منطقه کرج و حومه بحث و تبادل نظر صورت گرفت.
شایان ذکر است آقای دکتر حسن اختیار زاده مدیر کل محترم دفتر بررسی،مبارزه و مراقبت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور از سخنرانان این همایش بود. ایشان در خصوص نقش مهم سازمان دامپزشکی کشور در پیشگیری و مبارزه با بیماری های دامی مطالبی بیان نمود."
صرفنظر از نوع نوشتن خبر که به آن نمیپردازیم ، به نظر میرسد باید اداره کل دامپزشکی استان تهران در خبرهای خود به کاربرد خبر برای مخاطب توجه بیشتری نماید. اینکه از دکتر اختیارزاده و مسئولین شبکههای دامپزشکی، بهداشت و اجرایی کرج نامبرده شود ولی از محتوای سخنرانی سخنرانان و فهرست یا رئوس مطالب مطرح شده در آن همایش سخنی به میان نیاید چه کاربردی برای مخاطبین این سایت دارد؟
متأسفانه بسیاری از ادارات کل دامپزشکی استانهای دیگر و حتی نوع انتشار خبر توسط اداره روابط عمومی سازمان دامپزشکی کشور هم به این ضعف مبتلا هستند که امید میرود در آینده نزدیک این نقیصه برطرف گردد.
در همین روز (ششم مرداد 89) سایت سازمان دامپزشکی کشور هم خبر مربوط به دیدار استاندار کهگیلویه و بویراحمد و رئیس سازمان دامپزشکی کشور را به این شرح منتشر کرد :
"استاندار کهکیلویه و بویراحمد به همراه هیئت همراه با حضور در سازمان دامپزشکی کشور با رییس و برخی مسئولان این سازمان دیدار و گفتگو کرد.
مهندس نوذری استاندار کهکیلویه و بویراحمد به همراه معاون برنامه‌ریزی، مدیرکل امور اقتصادی و رییس سازمان جهادکشاورزی با دکتر سید محسن دستور رییس سازمان دامپزشکی کشور دیدار و گفتگو کرد.
در این دیدار که مدیرکل دامپزشکی استان کهکیلویه و بویراحمد، مدیرکل دفتر طرح و برنامه سازمان و رئیس اداره روابط‌عمومی سازمان دامپزشکی کشور نیز حضور داشتند، طرفین در خصوص مهم‌ترین مسائل مربوط به دامپزشکی آن استان و راه‌های تقویت آن به بحث و گفتگو پرداختند."
در این خبر هم که صرفاً یک نمونه از موارد متعدد است مشخص نیست مهم‌ترین مسائل مربوط به دامپزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد چه بوده و محتوای مذاکرات مهندس نوذری و دکتر دستور چه بوده است؟
اگر شما هم به مانند بسیاری از مدیران به خود می‌بالید که درِ اتاق خود را به روی کارمندان باز گذاشته‌اید و راه‌های بسیاری برای برقراری ارتباط آنان با خود مهیا کرده‌اید، اگر باور دارید که بیشتر افکار نفرات سازمان خود را می‌شناسید، «به هر حال کارمندان با صحبت در جلسات، گپ زدن‌های کوتاه در راهرو‌ها و ارسال e-mail با شما ارتباط برقرار می‌کنند!» باید بدانید که آن چیزی را که باید بشنوید نمی‌شنوید و آن‌قدر که باید بشنوید نمی‌شنوید.
به گزارش روزنامه الکترونیک دانش و فناوری ـ ستنا، نویسندگان مقاله‌ای در آخرین مرحله از تحقیقات ارزشمند خود با موضوع «سکوت سازمانی» به بررسی شش سؤال در تحقیق سالانه ملی اجتماعی دانشگاه Cornell پرداختند تا دلیل خودداری پرسنل از اظهارنظر را بیابند.
باور عمومی بر این است که کارمندان هنگامی سکوت می‌کنند که احساس می‌کنند اظهارنظرشان باعث ایجاد دردسر می‌شود. ولی جالب است بدانیم که عمده دلیل مشترک اظهارنظر نکردن، نوعی احساس درخصوص اعلام نظراشتباه است تا هراس از عواقب انتقام‌گونه آن.
در همین زمینه و از آنجایی که کارمندان بعضاً به اظهار نظر هم می‌پردازند، اغلب رؤسا از وجود خود سانسوری نزد کارمندانشان بی اطلاع هستند. به زعم این دسته از رؤسا آنها آن چیزهایی که لازم است را می‌شنوند در حالی که عملاً آنها مواجه با اظهارنظر نکردن کارمندانشان هستند.
اوقاتی را به یاد آوریم که خودمان نیز از اظهار نظر خودداری کرده و ترجیح داده‌ایم سکوت اختیار کنیم. یقینا ً مواقع متعددی را می‌توانیم مثال بزنیم در حالی که شاید سعی کرده باشیم با ساده لوحی به توجیه این رفتار خود بپردازیم: «من زیاد صحبت می‌کنم ولی نه در مورد این موضوع خاص یا نه در این زمان خاص یا نه با یک مدیر خاص».
ترکیب کارمندان بی‌حرف و رؤسای فراموشکار باعث جلوگیری از هر انتقاد سازنده می‌شود یا به بیان دیگر باعث آشکار نشدن حقیقت می‌شود. مهم‌تر اینکه این ترکیب مانع از ظهور ایده‌های خوب در سطح سازمان می‌شود.
اطلاعات جمع‌آوری شده از 439 نفر از کارمندانی که مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند به گروه نویسندگان این مقاله کمک کرده است تا بتوانند چهار باور مشترک مدیران درخصوص چرخش اطلاعات و ایده‌ها در میان نفرات ستادی و صف را مشخص کنند.
باور اول: خانم‌ها و کارکنان غیر متخصص در مقایسه با آقایان و کارکنان متخصص کمتر اظهارنظر می‌کنند. دلیل این امر نگرانی آنها از عواقب اظهار نظر خود و یا اظهارنظر اشتباه است.
نتیجه تحقیق: هیچ تفاوتی قابل اتکا از نظر آماری میان کارمندان زن و مرد با تحصیلات مختلف و سطوح درآمدی متفاوت درخصوص اظهارنظر نکردن به دلیل ترس از اظهارنظر اشتباه وجود ندارد.
باور دوم: اگر کارمندان سازمان من به راحتی با من صحبت می‌کنند، پس اظهارنظر آنان بدون پرده است.
نتیجه تحقیق: 42 درصد از پرسش شوندگان اعلام کرده‌اند که هر چند آنان هرازگاهی با مدیر خود صحبت می‌کنند ولی هنگامی که احساس می‌کنند اظهارنظرشان عایدی نخواهد داشت، یا ممکن است باعث از دست دادن امتیازی شود از به اشتراک گذاشتن نظرات خود صرفنظر می‌کنند.
باور سوم: اگر کارمندان سازمان من اظهارنظر نمی‌کنند، بدین معناست که علی‌رغم تمامی تلاش‌های مدیریت احساس امنیت ندارند.
تنیجه تحقیق: این درحالی است که 25 درصد از پرسش‌شوندگان اعلام کرده‌اند که اظهارنظر نکردن آنان درخصوص مطالب جاری به دلیل صرفه جویی در وقت است تا ترس از عواقب آن.
باور چهارم: فقط موضوعاتی که کارمندان به اظهارنظر درخصوص آن نمی‌پردازند موضوعاتی چون فعالیت‌های غیراخلاقی و یا غیرقانونی است.
نتیجه تحقیق: حدود 20درصد از پرسش‌شوندگان عنوان کرده‌اند که ترس از عواقب اظهارنظر باعث شرکت نکردن در پیشنهاد دادن در خصوص موضوعات روزمره و ارتقای وضع است. این نوع سکوت روزمره باعث می‌شود که مدیران به اطلاعاتی که لازم است بدانند تا مشکلات بزرگتر را پشت سر بگذارند دسترسی نداشته باشند. این امر باعث کاهش کارآیی و درنتیجه پسرفت سازمان می‌شود.
منبع: مجله Harvard Business Review شماره ژوئن 2010
بعد از مدت ها سرپا ایستادن افرادی که از بخش‌های عملیاتی به قسمت‌های اداری منتقل می‌شوند اجبارا پشت میز نشین می‌شوند. بعد از مدتی دردهای مزمن ناحیه گردن و کمر به سراغشان می‌آید به‌طوری که احساس می‌کنند فشار پشت میز نشینی حتی از ایستادن‌های طولانی مدت بیشتر است.
حالا اگر نمی‌خواهید شغلتان را عوض کنید و دنبال راه حلی می گردید که پشت میز نشینی را برایتان جذاب و تحمل پذیر کند به توصیه‌های زیر عمل کنید:
ـ اولین قدم تحرک داشتن است. شرایط پشت میزنشینی طوری باشد که بتوانید بدنتان را در حالت?های مختلف حرکت دهید.
به عنوان یک تمرین مناسب پاهایتان را رو به جلو بکشید آنگاه بدنتان را به چپ و راست حرکت دهید.
از خودتان پشتیبانی کنید! وضعیت صندلی طوری باشد که کمترین فشار به ناحیه پشت و کمر وارد شود ـ برای همین از صندلی‌هایی استفاده کنید که ارتفاع و وضعیت پشتی آنها قابل تغییر است. دقت کنید که زانوهای شما هم ارتفاع با ناحیه لگن قرار داشته باشد. شاید لازم باشد زیر پاهایتان چیزی بگذارید.
ـ اگر با رایانه سرو کار دارید فاصله صفحه نمایشگر از شما حدود 75ـ30 سانتی متر باشد. یعنی به‌طور تقریبی باید به اندازه یک دست باز از شما فاصله داشت باشد. ارتفاع صفحه نمایشگر را نیز جوری تنظیم کنید که درست در راستای چشمانتان قرار گیرد.
پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
اَوصانى رَبّى بِسَبعٍ: اَوصانى بِالاِْخلاصِ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانیَةِ وَ اَن اَعْفُوَ عَمَّن ظَلَمَنى و اُعْطىَ مَن حَرَمَنى و اَصِلَ مَنْ قَطَعَنى و اَن یَکونَ صَمْتى فِکْرا وَ نَظَرى عِبَرا؛
پروردگارم هفت چیز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشکار، گذشت از کسى که به من ظلم نموده، بخشش به کسى که مرا محروم کرده، رابطه با کسى که با من قطع رابطه کرده، و سکوتم همراه با تفکّر و نگاهم براى عبرت باشد.
کنزالفوائد، ص 184